«یگر» در این اثر، در پی تبیین عناصر افلاطونی اندیشه ارسطو است و به این منظور به تحلیل محتوای نخستین نوشته های ارسطو می رود و آن را با نوشته های متاخر ارسطو مقایسه می کند. وی سیر تحول و تطور اندیشه فیلسوف را در بستر زمان می کاود. مؤلف در این اثر قصد دارد زمینه ها و عناصر افلاطونی اندیشه ی ارسطو را بازنمایی کند. بدین منظور وی به سراغ نوشته های نخستین ارسطو – که غالباً صورت محاوره ای دارد- رفته و ضمن تحلیل محتوا و مضامین این نوشته ها، دست به مقایسه آن ها با نوشته های متأخر ارسطو می زند. وی در این کار سیر تحول اندیشه ی افلاطون به ویژه در اواخر عمر وی و احتمالاً تحت تأثیر شاگردش یعنی ارسطو نیز توجه دارد. بدین ترتیب او به ارسطوی افلاطونی و افلاطون ارسطویی از منظر آثار آن ها روی آورده است.
