«عدالت» آن مفهوم کليدی است که فارابی توانسته است بوسيلۀ آن مبنای نظام تکوينی عالم را تشريح نمايد. در ضمن با همين مفهوم و به تأسی از افلاطون آن را در ساختار مدينه آرمانی وارد ساخته و نظام اخلاق فردی را براساس آن، توجيه نموده است. تنها در انطباق نظام تشريع با تکوين و الگوسازی آن در روابط فردی و اجتماعی است که انسان ميتواند به سعادت که غايت قصوای افلاطون و فارابی است، دست يابد.
کلیدواژگان: مدینه فاضله (اتوپیا)، عدالت، فارابی، افلاطون، سعادت
حسین کلباسی اشتری، پرویز حاجی‌زاده
تاریخ فلسفه، دوره ۵، شماره ۱، تابستان ۱۳۹۳، صص ۱۲۱-۱۴۲
برای مطالعه مقاله ایــنــــجــــــــــا را کلیک نمایید
